การเสริมสร้างขีดความสามารถด้านความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันการทุจริตในองค์กรของพนักงานการไฟฟ้านครหลวง

บทคัดย่อ
       บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและทบทวนแนวทางการเสริมสร้างขีดความสามารถของพนักงานด้านความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันทุจริตขององค์กรในปัจจุบัน และเสนอแนะแนวทางการพัฒนาขีดความสามารถของพนักงานด้านความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันทุจริตขององค์กรในอนาคตของการไฟฟ้านครหลวง จากการศึกษาพบว่า ปัจจุบันการไฟฟ้านครหลวงให้ความสำคัญต่อการต่อต้านการทุจริตเป็นอย่างมากสะท้อนผ่านรางวัลต่าง ๆ ที่ได้รับ รวมถึงผลการประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานของหน่วยงานภาครัฐ (Integrity and Transparency Assessment: ITA) ประจำปีงบประมาณ 2566 การไฟฟ้านครหลวงมีคะแนนอยู่ที่ 95.58 คะแนน ระดับ AA (Excellence) โดยแนวทางการเสริมสร้างขีดความสามารถของพนักงานด้านความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันทุจริตมีทั้งด้านกายภาพ (Hard Side) และด้านการพัฒนาคน (Soft Side) ผ่านการกำหนดนโยบายและแผนระดับองค์กรไปจนถึงการปลูกฝังค่านิยมให้กับพนักงาน สำหรับแนวทางในการพัฒนาขีดความสามารถของพนักงานด้านความตระหนักรู้ในการป้องกันทุจริตขององค์กรในอนาคตนั้นสามารถทำได้ดังนี้ ด้านแนวทางการเสริมสร้างขีดความสามารถของพนักงานด้านความตระหนักรู้ในการป้องกันการทุจริต ได้แก่ (1) การจัดทำสื่อเพื่อสร้างความเข้าใจ ความตระหนักรู้ และการปฏิบัติตนที่ถูกต้องเกี่ยวกับการทุจริตให้แก่พนักงานที่เข้มข้นมากขึ้น (2) การพัฒนาและฝึกอบรมพนักงานแบบเฉพาะด้านในหลักสูตรการอบรมคุณธรรมและจริยธรรมสำหรับเจ้าหน้าที่รัฐแบบเฉพาะกลุ่ม (Integrity Training for Public Officials) ผ่านการใช้กลไกความร่วมมือ (Interagency Coordination Mechanisms) และแนวทางการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมในการป้องกันการทุจริต ได้แก่ (1) การสร้างประสบการณ์ที่ดีให้กับพนักงาน (Employee Experience) ในด้านการต่อต้านการทุจริต และ (2) สร้างกลไกตรวจสอบการดำเนินงานขององค์กรผ่านความร่วมมือของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียขององค์กร

เอกสารอ้างอิง (References)

กมลทิพย์ เสงี่ยมชื่น. (2562). ความตระหนักรู้ถึงความปลอดภัยและชีวอนามัยของพนักงาน บริษัท เอ็ม.เอส. เฟริสท์ เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด. [การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญาธุรกิจมหาบัณฑิต]. คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

กรกนก เจริญสุข. (2560). การศึกษาความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน บริษัท มิราเคิลเฮ็ลธ์แคร์ จำกัดและบริษัทในเครือ. การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ มหาวิทยาลัยศรีปทุม 12(1), 642-1168.

กรรณิกา อุสสาสาร. (2567). การสร้างสังคมที่ไม่ทนการทุจริตด้วยการสร้างความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วม: ความสำคัญ ความท้าทาย และข้อเสนอแนะ. วารสารวิชาการ ป.ป.ช., 15(2), 19-31.

การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค. (2567). การดำเนินงานเพื่อส่งเสริมคุณธรรมและความโปร่งใสภายในหน่วยงาน. https://shorturl.asia/kDM74

จิรประภา อัครบวร. (2549). สร้างคนสร้างผลงาน. เต๋า.

ไทยพับลิก้า. (2556, 25 กุมภาพันธ์). เศรษฐศาสตร์ว่าด้วยการฉ้อราษฎร์บังหลวง (3): ผลกระทบของคอร์รัปชันในทางเศรษฐศาสตร์-โกงแต่ขอให้มีผลงาน “มิจฉาทิฐิ” ต่อการพัฒนาประเทศ. https://thaipublica.org/2013/02/corruption-assessment-in-thailand-3/

ธรรมนิติ. (2562, 23 พฤษภาคม). 5 ประเภท การทุจริตและความเสี่ยงที่จะเกิดการทุจริต. https://www.dst.co.th/index.php?option=com_content&view=article&id=3555:5-type-corruption-risk&catid=29&Itemid=180&lang=en

นิภาพรรณ เจนสันติสกุล. (2566). พหุเครือข่ายทางสังคมเพื่อการต่อต้านการทุจริตคอร์รัปชันในสังคมไทย: บทบาทและข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อการปฏิบัติ. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 20(1), 192-208.

นิสดารก์ เวชยานนท์. (2549). Competency-based approach. คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

บุหงา หงส์เพชร. (2555). แนวทางการนำขีดความสามารถหลักมาประยุกต์ใช้ในการบริหารค่าตอบแทน กรณีศึกษา บริษัท สตีลพลัส แฟบบริเคชั่น จำกัด. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรการจัดการมหาบัณฑิต]. คณะการจัดการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลับบูรพา.

พรเทพ จันทรนิภ. (2558). การพัฒนารูปแบบการป้องกันการทุจริตคอร์รัปชั่นในภาครัฐเพื่อการบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดีในสังคมไทย. วารสารเกษมบัณฑิต, 16(1), 88-101.

รมยนันท์ จันทร์พานิช. (2564). การตระหนักรู้และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อแนวโน้มพฤติกรรมการซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์สีเขียวของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. [สารนิพนธ์หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. คณะบริหารธุรกิจเพื่อสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วรธา มงคลสืบสกุล. (2566). บทบาทของพลเมืองกับการสร้างการมีส่วนร่วมในการต่อต้านการทุจริตคอร์รัปชัน. วารสารวิชาการ ป.ป.ช., 16(1), 20-35.

วิษณุพงษ์ โพธิพิรุฬห์ และอังศุธร ศรีสุทธิสะอาด. (2563). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ราชการไทยไร้คอร์รัปชัน:การสำรวจความคิดเห็นของเจ้าหน้าที่รัฐต่อการแจ้งเบาะแสการทุจริต. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).

ศิริวัฒน์ เปลี่ยนบางยาง และคณะ. (2564). ความตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมอันเนื่องจากเทคโนโลยี 5G. วารสารรามคำแหง ฉบับบัณฑิตวิทยาลัย, 4(1), 105-119.

สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์. (ม.ป.ป.). นโยบาย ก.ล.ต. องค์กรปลอดคอร์รัปชัน. https://www.sec.or.th/TH/Documents/AboutUs/no_corruption_sec.pdf

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2552). คู่มือการกำหนดสมรรถนะในราชการพลเรือน: คู่มือสมรรถนะหลัก. ประชุมช่าง.

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2559). ยุทธศาสตร์ชาติว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต ระยะที่ 2 (พ.ศ. 2560 – 2564). สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2566). สถิติการตรวจรับคำกล่าวหา ปีงบประมาณ พ.ศ.2566. https://www.nacc.go.th/categorydetail/2021110415414676/20230807114215?

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2567). คู่มือการประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดําเนินงานของหน่วยงานภาครัฐประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. ยูโทเปีย มีเดีย อินเตอร์เนชันแนล (ประเทศไทย).

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2567). ประกาศผลดัชนีการรับรู้
การทุจริต (CPI) ประจำปี 2566 ประเทศไทย. https://www.nacc.go.th/categorydetail/2018083118464105/20240130143633?

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2555). ทุจริต. https://shorturl.asia/csa8u

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2563). แผนปฏิบัติการบริหารความเสี่ยงและป้องกันการทุจริตของสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. https://www.senate.go.th/assets/portals/1/files/ITA62/standard/plan_risk2563.pdf

สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2566). คู่มือการประเมิน ชุมชน องค์กร อำเภอ และจังหวัดคุณธรรม ภายใต้แผนปฏิบัติการด้านการส่งเสริมคุณธรรมเเห่งชาติ ระยะที่ 2 (พ.ศ. 2566 – 2570). https://shorturl.asia/WfNnR

สุรพงษ์ แสงเรณู. (2559). ผลกระทบการทุจริตประพฤติมิชอบในการบริหารงานบุคคลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารธรรมทัตน์, 16(2), 45-58.

องค์กรความโปร่งใสสากล. (n.d.). WHAT IS CORRUPTION?. https:// www.transparency.org/en/what-is-corruption

องค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน. (2560). วงจรคอร์รัปชัน. http://www.anticorruption.in.th/2016/th/detail/135/5/วงจรคอร์รัปชัน

อภิวรรตน์ กรมเมือง และคณะ. (2563). การมีส่วนร่วมของพนักงานและความสามารถในการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ของไทย. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 11(2), 75-88.

อาภรณ์ ภู่วิทยพันธ์. (2547). Competency dictionary. เอช อาร์ เซ็นเตอร์.

Bloom, B. S. (1971). Taxonomy of education objective: Handbook I: Cognitive domain. David MoKey.

Carmeli, A., Brammer, S., Gomes, E., & Tarba, S. Y. (2017). An organizational ethic of care and employee involvement in sustainability-related behaviors: A social identity perspective.  Journal of Organizational Behavior, 38(9), 1380-1395.

Chouhan, S. V., & Srivastava, S. (2014). Understanding Competencies and Competency Modeling - A Literature Survey. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM), 1(1), 14-22.

Eurich, T. (2018). What Self-Awareness Really Is (and How to Cultivate It). https://hbr.org/2018/01/what-self-awareness-really-is-and-how-to-cultivate-it

Heidenheimer. (1978). Political Corruption: Readings in Comparative Analysis. Transaction Books.

McClelland, D.C. (1993). Introduction to the Concept of Competence. In L.M. Spencer & S.M.Spencer, Competence at Work, Spencer (pp.1-8). John Wiley & Son, Inc.

Mukendi, A., Jenks, D., & Ackerman, V. (2018). Prostate cancer awareness at Brigham Young University of Idaho: A cross-sectional study. F1000 Research, 7:1714.

OECD. (2007). CORRUPTION: A GLOSSARY OF INTERNATIONAL CRIMINAL STANDARDS. https://web-archive.oecd.org/2013-05-15/133153-39532693.pdf

Sharma, P. (2017). Competence Development at the Workplace: a conceptual framework. JK International Journal of Management and Social Science, 1(1), 39-44.

World Bank. (1999). Corruption in Poland. https://documents.worldbank.org/curated/en/790651468092376183/pdf/333100P0671240Poland1Corruption01public1.pdf